11 Mayıs 2011 Yeni Asya Gazetesinde yayınlanan Konferans Haberi
“Said Nursî’ye göre İslâm Toplumlarının geleceği ve Dünya barışı konulu” programa, Bozyazılılar ve Tekeliler el ilânları ile ve yerleşim yerinin değişik bölgelerinde yer alan bilboardlara asılan ilânlar ile dâvet edildiler.
Program sözlerin en güzeli Kur'ân-ı Kerim ile başladı. Sunuculuğunu Abdülkerim Çömçe’nin, açılış konuşmasını Süleyman Uçar’ın yaptığı konuşmadan sonra Risâle-i Nur Enstitüsü tarafından hazırlanan “Asyanın Bahtının Miftahı” konulu video çalışması ilgi ile izlendi. 4. Sınıfa giden Hasan Hüseyin’in Üstada kendisinin yazdığı şiiri okumasıyla renklenen programdan sonra kürsüye İslâm Yaşar dâvet edildi. Sayın Yaşar, konuşmasına bahardaki diriliş ile başladı. Farklı bahar tablolarına nazarlara sunan Yaşar “İnsanda meyveye durmadan çiçek çiçek açmalıdır. Etrafına güzel kokular saçmalıdır. Bu çiçeklerde manevî baharlarda açar” dedi.
Bediüzzaman’ın şahsiyetinin ve maneviyatının oluşmasında ailesinin büyük rol oynadığına dikkat çeken Yaşar, “Maddî olarak hiçbir konfor bulunmayan o evde o derece bir manevî konfor ortamı tesis edilmiş ki, Küçük Said Peygamberi (asm) rüyasında görebiliyor ve Abdülkadiri Geylani Hazretlerinin kendisine ‘kaybolan cevizlerini Fatiha okuma karşılığı buldurmasını’ teklif edebilecek kadar yakın hissedebiliyor” dedi.
Günümüzdeki çocukların televizyona, bilgisayara ve internete teslim edildiğini anlatan Yaşar “İnsanın yetiştiği aile ortamı çok önemlidir” diyerek Bediüzzaman’ın anne ve babasının bu konudaki duyarlılığına dikkat çekti. Bediüzzaman’ın anne ve babasının takvalarına değinen Yaşar, annesinin Küçük Said'i hiçbir zaman abdestsiz emzirmediğini nazara sundu ve devamında şunları dile getirdi: “Annenin ruh hali emzirdiği süt vasıtası ile çoçuğa intikal eder. Anne hüzünlü ise emzirilen çoçuk üzgün olur. Anne hırçın ise çocuk hırçınlaşır. Abdest alarak manevî yönden ferahlamış bir annenin emzirdiği çocuk ise manen ve maneviyat olarak rahatlar.”
Kelebekler yanmasın
Üstadın hayatından kesitler sunan Yaşar, dikkatini çeken önemli bir hatırayı şöyle nakletti: “Bediüzzaman küçük yaşlarda iken idare lambasının etrafında ışığa aşık dolaşıp ardından ışığa deyip vefat eden kelebekleri görür. Bundan kalbi mahzun olur ve babasına ‘bu ışığın etrafına bir perde gerelim, böylece kelebekler ışıktan istifade etsinler ama yanmasınlar’ der. Babası Küçük Said’in bu büyük ve masumane isteğini dikkate alır ve Küçük Said’in isteğini yerine getirir. Said’in kalbinde yerleşen bu şefkat ileriki hayatında Risâle-i Nurları yazmakla, cehennem ile insanların arasına bir perde örmesini netice verir.”
“Bediüzzaman, Peygamberimizin takipçisi olduğu için anılıyor”
Bediüzzamanın bir çok yerde anılmasının, herkesin dünyevî arzular peşine düştüğü dehşetli zamanlarda, kendisinin Allah’ı tanımasının, Peygamber sevgisini hayata yerleştirmesinin neticesi olduğunu nakleden Yaşar “İşte Said Nursî bunun için anılıyor. Allah ve Peygamber sevgisini temel yaptığı, Peygamberî bir hayat tarzını model kabul ettiği için insanlar tarafından anılıyor ve benimseniyor” dedi.
Eskişehir Hapishanesinden görünenler hâlâ yaşanıyor
Bediüzzaman Hazretlerinin Eskişehir Hapishanesinin penceresinden gördüğü ve kendisini derin düşüncelere iten hallerin bugün 23 Nisan, 19 Mayıs, vb. gibi kutlamalar vasıtası ile çocuklarımızın değişik kıyafetler giydirilip halkın huzuruna çıkmaları ile devam ettiğini belirten Yaşar, şer odaklarının faaliyetlerine devam ettiklerini aktardı.
“Ayasofya açılmalı!”
Ayasofya’nın açılışının “fecr-i sadığın” ve nurlu günlerin başlangıcı olacağını belirten Yaşar, Bediüzzaman’ın ahir ömrüne kadar bu isteğinde kararlı olduğunu aktardı. Ve “Fethin sembolü olarak camiye çevrilen Ayasofya, asıl maksadına uygun şekilde kullanılmalıdır. Ayasofya’nın ibadete açılması İslâm’ın güzel günlerinin habercisidir” dedi.
İlgi ve merak ile takip eden programdan sonra, Yaşar kitaplarını imzaladı ve okuyucuları ile kısaca sohbet etti. Programda Erdemli Yeni Asya Bürosu kitap sergisi açtı.
Geleneksel Tekeli pikniği
YENİ ASYA Bölge Temsilciler toplantısının da aynı güne gelmesi sevenleri buluşturdu. Bozyazı’da açılan hizmet merkezi tebrik edilirken, ihtiyaçların bir an önce el birliği ile giderilmesi gerektiği kaydedildi. Tekeli Yeni Asya Temsilciliğinin geleneksel hale getirdiği piknik de İslâm Yaşar’ın ve misafirlerin katılımı ile gerçekleştirildi. Yeşillikler arasında yapılan piknik kaynaşmaya vesile oldu. Pikniğe katılanlar, bu güzel pikniği tertip edip dostları bir araya getiren tertip heyetine teşekkürlerini sundular. Ayrıca pikniğe rahatsızlığı sebebi ile katılamayan muhterem Arif Kır için de duâ talep edildi. Çevre il ve ilçelerden gelenlerin katılımı ile gerçekleşen programa merhum Zübeyir Gündüzalp’in kardeşi Haydar Gündüzalp’te iştirak etti. Katılımcılar “Bozyazı ve Tekeli” beldelerindeki hizmet gayretinden duydukları memnuniyeti dile getirdiler ve hizmetlerinin devamı için duâ ettiler.
Program sözlerin en güzeli Kur'ân-ı Kerim ile başladı. Sunuculuğunu Abdülkerim Çömçe’nin, açılış konuşmasını Süleyman Uçar’ın yaptığı konuşmadan sonra Risâle-i Nur Enstitüsü tarafından hazırlanan “Asyanın Bahtının Miftahı” konulu video çalışması ilgi ile izlendi. 4. Sınıfa giden Hasan Hüseyin’in Üstada kendisinin yazdığı şiiri okumasıyla renklenen programdan sonra kürsüye İslâm Yaşar dâvet edildi. Sayın Yaşar, konuşmasına bahardaki diriliş ile başladı. Farklı bahar tablolarına nazarlara sunan Yaşar “İnsanda meyveye durmadan çiçek çiçek açmalıdır. Etrafına güzel kokular saçmalıdır. Bu çiçeklerde manevî baharlarda açar” dedi.
Bediüzzaman’ın şahsiyetinin ve maneviyatının oluşmasında ailesinin büyük rol oynadığına dikkat çeken Yaşar, “Maddî olarak hiçbir konfor bulunmayan o evde o derece bir manevî konfor ortamı tesis edilmiş ki, Küçük Said Peygamberi (asm) rüyasında görebiliyor ve Abdülkadiri Geylani Hazretlerinin kendisine ‘kaybolan cevizlerini Fatiha okuma karşılığı buldurmasını’ teklif edebilecek kadar yakın hissedebiliyor” dedi.
Günümüzdeki çocukların televizyona, bilgisayara ve internete teslim edildiğini anlatan Yaşar “İnsanın yetiştiği aile ortamı çok önemlidir” diyerek Bediüzzaman’ın anne ve babasının bu konudaki duyarlılığına dikkat çekti. Bediüzzaman’ın anne ve babasının takvalarına değinen Yaşar, annesinin Küçük Said'i hiçbir zaman abdestsiz emzirmediğini nazara sundu ve devamında şunları dile getirdi: “Annenin ruh hali emzirdiği süt vasıtası ile çoçuğa intikal eder. Anne hüzünlü ise emzirilen çoçuk üzgün olur. Anne hırçın ise çocuk hırçınlaşır. Abdest alarak manevî yönden ferahlamış bir annenin emzirdiği çocuk ise manen ve maneviyat olarak rahatlar.”
Kelebekler yanmasın
Üstadın hayatından kesitler sunan Yaşar, dikkatini çeken önemli bir hatırayı şöyle nakletti: “Bediüzzaman küçük yaşlarda iken idare lambasının etrafında ışığa aşık dolaşıp ardından ışığa deyip vefat eden kelebekleri görür. Bundan kalbi mahzun olur ve babasına ‘bu ışığın etrafına bir perde gerelim, böylece kelebekler ışıktan istifade etsinler ama yanmasınlar’ der. Babası Küçük Said’in bu büyük ve masumane isteğini dikkate alır ve Küçük Said’in isteğini yerine getirir. Said’in kalbinde yerleşen bu şefkat ileriki hayatında Risâle-i Nurları yazmakla, cehennem ile insanların arasına bir perde örmesini netice verir.”
“Bediüzzaman, Peygamberimizin takipçisi olduğu için anılıyor”
Bediüzzamanın bir çok yerde anılmasının, herkesin dünyevî arzular peşine düştüğü dehşetli zamanlarda, kendisinin Allah’ı tanımasının, Peygamber sevgisini hayata yerleştirmesinin neticesi olduğunu nakleden Yaşar “İşte Said Nursî bunun için anılıyor. Allah ve Peygamber sevgisini temel yaptığı, Peygamberî bir hayat tarzını model kabul ettiği için insanlar tarafından anılıyor ve benimseniyor” dedi.
Eskişehir Hapishanesinden görünenler hâlâ yaşanıyor
Bediüzzaman Hazretlerinin Eskişehir Hapishanesinin penceresinden gördüğü ve kendisini derin düşüncelere iten hallerin bugün 23 Nisan, 19 Mayıs, vb. gibi kutlamalar vasıtası ile çocuklarımızın değişik kıyafetler giydirilip halkın huzuruna çıkmaları ile devam ettiğini belirten Yaşar, şer odaklarının faaliyetlerine devam ettiklerini aktardı.
“Ayasofya açılmalı!”
Ayasofya’nın açılışının “fecr-i sadığın” ve nurlu günlerin başlangıcı olacağını belirten Yaşar, Bediüzzaman’ın ahir ömrüne kadar bu isteğinde kararlı olduğunu aktardı. Ve “Fethin sembolü olarak camiye çevrilen Ayasofya, asıl maksadına uygun şekilde kullanılmalıdır. Ayasofya’nın ibadete açılması İslâm’ın güzel günlerinin habercisidir” dedi.
İlgi ve merak ile takip eden programdan sonra, Yaşar kitaplarını imzaladı ve okuyucuları ile kısaca sohbet etti. Programda Erdemli Yeni Asya Bürosu kitap sergisi açtı.
Geleneksel Tekeli pikniği
YENİ ASYA Bölge Temsilciler toplantısının da aynı güne gelmesi sevenleri buluşturdu. Bozyazı’da açılan hizmet merkezi tebrik edilirken, ihtiyaçların bir an önce el birliği ile giderilmesi gerektiği kaydedildi. Tekeli Yeni Asya Temsilciliğinin geleneksel hale getirdiği piknik de İslâm Yaşar’ın ve misafirlerin katılımı ile gerçekleştirildi. Yeşillikler arasında yapılan piknik kaynaşmaya vesile oldu. Pikniğe katılanlar, bu güzel pikniği tertip edip dostları bir araya getiren tertip heyetine teşekkürlerini sundular. Ayrıca pikniğe rahatsızlığı sebebi ile katılamayan muhterem Arif Kır için de duâ talep edildi. Çevre il ve ilçelerden gelenlerin katılımı ile gerçekleşen programa merhum Zübeyir Gündüzalp’in kardeşi Haydar Gündüzalp’te iştirak etti. Katılımcılar “Bozyazı ve Tekeli” beldelerindeki hizmet gayretinden duydukları memnuniyeti dile getirdiler ve hizmetlerinin devamı için duâ ettiler.
16 Mayıs Tarihli Yeni Asya'da Yayınlanan Fatmanur Çömçe İmzalı Haber
6-7 Mayıs günlerinde Akdeniz’de heyecan ve coşku doruktaydı. Denizin hırçın dalgasını sakinleştiren, esen fırtınayı tatlı bir melteme çeviren çok güzel hizmetler gerçekleşti. Cuma akşamı Bozyazı’da, Cumartesi akşamı Tekeli’de İslâm Yaşar’ın “Bediüzzaman’a göre İslâm Toplumlarının Geleceği ve Dünya Barışı” konulu konferanslarına katıldık. Konferansta Anamur, Bozyazı, Tekeli ve Tekmen halkının yanı sıra çeşitli il ve ilçelerden gelen katılımcılar da bulunuyordu. Özellikle, Ermenek’ten çok sayıda dinleyicinin gelmesi, konferansa ayrı bir güzellik kazandırdı. Bu konferansların ardından Pazar günü piknik yapıldı ve Anamur’da muhabbetin, dostluğun arttığı dopdolu bir hafta sonu geçirdik.
Konferans sözlerin en güzeli olan Kur’ân tilâvetiyle başladı. Açılış konuşmasının ardından ilköğretim 4. sınıf öğrencisi Hasan Hüseyin Uçar kendisinin kaleme aldığı şiiri seslendirdi. “Asya’nın Bahtının Miftahı” isimli sinevizyon gösterisinden sonra heyecanla beklediğimiz an geldi.
Konferansın sunucusu İslâm Yaşar hakkında önemli tesbitlerde bulundu. Anamur’un Kızılca Köyünde doğduğunu, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesinden mezun olduktan sonra öğretmenliğe başladığını, fakat öğretmenlikle yetinmeyerek araştırmalar yapıp çeşitli basın ve yayın organlarında yazı yazdığını, doğru İslâmiyeti ve İslâmiyete lâyık doğruluğu hayatının en büyük gayesi haline getirdiğini söyledi. Kendisini tarih ve edebiyat sevdalısı olarak tanıdığımız İslâm Yaşar’ın malayani ve boş şeyleri sevmediğini; çağ açıp çağ kapatan Fatih’in bizlere en büyük emaneti olan “Ayasofya’nın ibadete açılması konusunu bütün konuşmalarında dile getirdiğini ve ittihad-ı İslâm için bunun kaçınılmaz olduğunu adeta gök kubbeyi çınlatırcasına haykırdığını belirtti.
Hakkında verilen bu kıymetli bilgilerden sonra, söz sırası kendisine gelen İslâm Yaşar, konuşmasına başladı. Her bir cümlesi, baharın gelmesiyle toprağı renklendiren çiçekler gibi, gönül iklimimizde tomurcuk olup açtı. Çocukluğunun ve gençliğinin geçtiği topraklarda, aralarında annesinin, babasının ve akrabalarının bulunduğu bir topluluğa hitap etmek İslâm Yaşar’ı belki de hiçbir konferansında olmadığı kadar heyecanlandırmıştır. Bu heyecan ve mutluluk hepimize yansıdı, gönüllerimize huzur getirdi.
Bediüzzaman’ın ‘Mariz bir asrın, hasta bir unsurun, alil bir uzvun reçetesi, ittiba-ı Kur'ân’dır. Azametli, bahtsız bir kıt’anın; şanlı, tali’siz bir devletin; değerli, sahipsiz bir kavmin reçetesi, ittihad-ı İslâm’dır” sözleriyle başlayan konferans İslâm ülkelerinin durumunun değerlendirilmesiyle devam etti. Müslümanlara kan ve göz yaşının hakim olmasının sebeplerine ve bugünkü İslâm toplumlarının sorunlarına, 100 sene önce Said Nursî’nin çözümler getirdiği, fakat 100 yıldır Said Nursî’nin sesi dinlenmediği için bu kargaşanın son bulmadığı belirtildi. Bu durum zihinlere Said Nursî’nin yıllar öncesinden bugünün problemlerine reçete sunabilecek ilmi seviyeye nasıl ulaştığı sorusunu getirmiştir.
İslâm Yaşar, bu sorunun cevabını Said Nursî’nin yetiştiği aile ortamını anlatarak vermiştir. Said Nursî’yi Bediüzzaman yapan esasların temelinde aile eğitimi vardır. Said Nursî, yılın 8 ayı karlı geçen bir beldede, küçük bir evde, kalabalık bir aile ortamında büyümüştür. Ailesi, küçük Said’in yetiştirilmesinde çok titiz davranmıştır. Annesi Nuriye Hanım, bir kez olsun abdestsiz emzirmemiş; babası Mirza Efendi de otlatmaya götürdüğü hayvanların başkalarının tarlasından ot yememesi için ağızlarını bağlamıştır. Çocuklarının helâl rızıkla büyümelerine son derece önem veren bu anne babanın, küçük yaşta Peygamber Efendimizi (asm) rüyasında gördüğünde heyecanlanmayıp telâşa kapılmadan Peygamber’den ilim talep eden, daha 13 yaşındayken cevizlerini kaybettiğinde Abdulkadir-i Geylani’ye “Ey Şeyh sana bir Fatiha bana cevizlerimi buldur” diyebilecek bir makama ulaşıp, onunla manevî âlemlerde diyalog kurabilecek ilmî derinliği kazanan bir evlâtları olmuştur. Said Nursî, küçük bir çocukken camide gaz lambasının ışığında ders aldığı esnada kelebeklerin lambanın ışığına gelerek ateşte yandıklarını müşahede etmiş, babasından kelebeklerin yanmaması için lambanın etrafına kafes örmesini istemiştir. Babası oğlunun bu isteğini ciddiye almış ve lambaların etrafına kafes örerek kelebeklerin yanmasına engel olmuştur. Eğer, o gün, babası bu isteği önemsemeseydi, küçük Said’in gönlü kelebeklerin yanmasından bir kez kanar, iki kez kanar sonra kabuk bağlar bir daha kanamazdı. Fakat Said Nursî, kelebeklerin ateşte yanmasından elem duyduğu gibi, insanların cehennem ateşinde yanmalarına gönlü razı olmamış ve insanlarla cehennem ateşinin arasına Risâle-i Nur’dan bir set çekmiştir.
Anne ve baba bir insanın en tesirli muallimleridir. Eğer bir evin manevî değerleri yüksek olursa o ortamda yetişen çocuklar dünyadayken cenneti yaşamış olurlar. Said Nursî aile ortamında cenneti bulmuş, bütün ilimlerinin temelini aile hayatında oluşturmuştur. Allah ve Peygamber sevgisini ailesinden öğrenmiştir. Hayatını sünnete göre yaşayarak Peygamberi anlamıştır. Peygamberi anladığı ve anlattığı için büyük bir İslâm âlimi olmuştur. Bu yüzden sadece kendi saadeti için değil, bütün insanlığın saadeti için gayret sarf etmiştir.
Çocukların yetiştirilmesinde ailenin vazifeleri hakkında önemli tesbitlerde bulunduktan sonra Said Nursî’nin gençlik dönemlerine ve kişisel özelliklerine değinen İslâm Yaşar şunları söylemiştir: Said Nursî 20 yaşındayken hayattaki hedeflerini Kur'ân’ı tefsir etmek, 50 talebe yetiştirmek, din ve fen ilimlerinin birlikte okutulduğu bir üniversite açmak olarak belirlemiştir. Bu hedeflerin hepsi küçük farklarla gerçekleşmiştir. Risâle-i Nurla Kur'ân’ın tefsirini yapmış ve yüzlerce talebe yetiştirmiştir. Din ve fen ilimlerinin birlikte okutulduğu bir üniversite açmak için çok çabalamış olmasına rağmen çeşitli sebeplerden dolayı bu hedefi yarım kalmış, fakat Nur dershaneleri bu görevi yerine getirmiştir.
Said Nursî idamla yargılanıp beraat ettiğinde teşekkür etmek yerine, zalimin zulmünü yüzüne haykırıp “Zalimler için yaşasın cehennem!” diyebilecek kadar yüce bir imana sahiptir. Gerektiğinde silâhını alıp cepheye koşar, ama yanına kalem ve kâğıdını almayı da ihmal etmez. Said Nursî savaş esnasında sipere girme gereği duymayacak kadar cesur bir komutan; savaşa ara verildiğinde ise İşaretü’l İcaz’ı yazdırmaya devam edecek kadar büyük bir âlimdir.
Said Nursî hürriyetle imanı birlikte ele almış, Müslümanların hürriyeti imanla birleştirerek yaşamak ve hissetmek zorunda olduklarını belirtmiştir. İnsanlığın ve İslâm âleminin kurtuluş reçetesini Kur’ân ve sünnette aramıştır. Her zaman müsbet hareket etmeyi tavsiye etmiş, iman ve Kur'ân’a kalemle hizmet etmenin önemini vurgulamıştır.
Ayrıca Said Nursî’nin İslâm âleminin saadeti için tesbit ettiği üç nokta vardır. Bunlar; ezanın Arapça’ya çevrilmesi, devlet tarafından Risâle-i Nurların neşredilmesi ve Ayasofya’nın ibadete açılmasıdır. Birinci hedefi gerçekleşmiş Menderes hükümeti ezanı aslına çevirerek milletin manevî değerlerini kabul etmiştir. Risâlelerin devlet eliyle neşredilmesi İslâmiyet’in herkes tarafından doğru bir şekilde öğrenilmesine vesile olacaktı. Çeşitli sebeplerden dolayı Risâleler devlet tarafından basılmamış, fakat Nur Talebelerinin gayretiyle çoğaltılmıştır. Fatih Sultan Mehmet, İstanbul’u fethettiğinde ilk olarak Ayasofya’yı camiye çevirerek İslâmiyet’in gücünü, kuvvetini ve hakimiyetini bütün dünyaya göstermiştir. Ne zaman Ayasofya ibadete açılırsa o zaman İslâmiyet’in fecr-i sadık’ı gerçekleşecek ve İslâm toplumları huzura kavuşacaktır.
Daha sonra İslâm Yaşar, Bediüzzaman’ın İslâm toplumlarının geleceği ve dünya barışı için ortaya koyduğu esasların gerçekleşmesinde hepimizin üzerine düşen bazı görevlerin olduğunu belirtti. Bizlerin İslâm’a ve iman hakikatlerine sarılarak, sünnete uygun bir şekilde yaşamamız gerektiğini; duâlarımızın, manevî baharların birer çekirdeği hükmünde olduğunu unutmayarak insanlığın ve İslâm âleminin saadeti için duâa etmemizin çok büyük öneminin bulunduğunu söyledi.
Konferansın sonuna yaklaşmamıza rağmen bütün dikkatler İslâm Yaşar’daydı. İnsanlar gündüz bahçelerde ve seralarda çalışıp yorulmalarına aldırmadan büyük bir istekle İslâm Yaşar’ın derin ilminden istifade etmeye gelmişlerdi. Kurumuş toprağın yağmurun yağmasıyla canlanıp hayat bulması gibi bu tür faaliyetlere duyulan özlem herkesi İslâm Yaşar’a bağlamıştı. Çok verimli geçen bu konferanstan sonra gönüllerimize bahar mevsimi geldi, ruhlarımıza cemreler düştü ve kalplerimizde filizler yeşerdi. Ellerimizi semaya açtığımızda dilimize yeni bir duâ yerleşti: Ya Rab, Müslümanların ve İslâm topraklarının cennetasa baharları yaşamalarını nasip eyle. Amin.
Son olarak, Bediüzzaman’ı ve onun dâvâsını hayatının yegâne dâvâsı haline getiren, derin araştırmalardan sonra son derece önemli eserler kaleme alarak günümüz insanına ve gelecek nesle ışık tutmuş ve onlara en büyük mirası bırakmış olan İslâm Yaşar’a ve bu konferansların hazırlanmasında emeği geçen herkese sonsuz teşekkürlerimizi sunmayı bir borç biliriz.
Konferans sözlerin en güzeli olan Kur’ân tilâvetiyle başladı. Açılış konuşmasının ardından ilköğretim 4. sınıf öğrencisi Hasan Hüseyin Uçar kendisinin kaleme aldığı şiiri seslendirdi. “Asya’nın Bahtının Miftahı” isimli sinevizyon gösterisinden sonra heyecanla beklediğimiz an geldi.
Konferansın sunucusu İslâm Yaşar hakkında önemli tesbitlerde bulundu. Anamur’un Kızılca Köyünde doğduğunu, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesinden mezun olduktan sonra öğretmenliğe başladığını, fakat öğretmenlikle yetinmeyerek araştırmalar yapıp çeşitli basın ve yayın organlarında yazı yazdığını, doğru İslâmiyeti ve İslâmiyete lâyık doğruluğu hayatının en büyük gayesi haline getirdiğini söyledi. Kendisini tarih ve edebiyat sevdalısı olarak tanıdığımız İslâm Yaşar’ın malayani ve boş şeyleri sevmediğini; çağ açıp çağ kapatan Fatih’in bizlere en büyük emaneti olan “Ayasofya’nın ibadete açılması konusunu bütün konuşmalarında dile getirdiğini ve ittihad-ı İslâm için bunun kaçınılmaz olduğunu adeta gök kubbeyi çınlatırcasına haykırdığını belirtti.
Hakkında verilen bu kıymetli bilgilerden sonra, söz sırası kendisine gelen İslâm Yaşar, konuşmasına başladı. Her bir cümlesi, baharın gelmesiyle toprağı renklendiren çiçekler gibi, gönül iklimimizde tomurcuk olup açtı. Çocukluğunun ve gençliğinin geçtiği topraklarda, aralarında annesinin, babasının ve akrabalarının bulunduğu bir topluluğa hitap etmek İslâm Yaşar’ı belki de hiçbir konferansında olmadığı kadar heyecanlandırmıştır. Bu heyecan ve mutluluk hepimize yansıdı, gönüllerimize huzur getirdi.
Bediüzzaman’ın ‘Mariz bir asrın, hasta bir unsurun, alil bir uzvun reçetesi, ittiba-ı Kur'ân’dır. Azametli, bahtsız bir kıt’anın; şanlı, tali’siz bir devletin; değerli, sahipsiz bir kavmin reçetesi, ittihad-ı İslâm’dır” sözleriyle başlayan konferans İslâm ülkelerinin durumunun değerlendirilmesiyle devam etti. Müslümanlara kan ve göz yaşının hakim olmasının sebeplerine ve bugünkü İslâm toplumlarının sorunlarına, 100 sene önce Said Nursî’nin çözümler getirdiği, fakat 100 yıldır Said Nursî’nin sesi dinlenmediği için bu kargaşanın son bulmadığı belirtildi. Bu durum zihinlere Said Nursî’nin yıllar öncesinden bugünün problemlerine reçete sunabilecek ilmi seviyeye nasıl ulaştığı sorusunu getirmiştir.
İslâm Yaşar, bu sorunun cevabını Said Nursî’nin yetiştiği aile ortamını anlatarak vermiştir. Said Nursî’yi Bediüzzaman yapan esasların temelinde aile eğitimi vardır. Said Nursî, yılın 8 ayı karlı geçen bir beldede, küçük bir evde, kalabalık bir aile ortamında büyümüştür. Ailesi, küçük Said’in yetiştirilmesinde çok titiz davranmıştır. Annesi Nuriye Hanım, bir kez olsun abdestsiz emzirmemiş; babası Mirza Efendi de otlatmaya götürdüğü hayvanların başkalarının tarlasından ot yememesi için ağızlarını bağlamıştır. Çocuklarının helâl rızıkla büyümelerine son derece önem veren bu anne babanın, küçük yaşta Peygamber Efendimizi (asm) rüyasında gördüğünde heyecanlanmayıp telâşa kapılmadan Peygamber’den ilim talep eden, daha 13 yaşındayken cevizlerini kaybettiğinde Abdulkadir-i Geylani’ye “Ey Şeyh sana bir Fatiha bana cevizlerimi buldur” diyebilecek bir makama ulaşıp, onunla manevî âlemlerde diyalog kurabilecek ilmî derinliği kazanan bir evlâtları olmuştur. Said Nursî, küçük bir çocukken camide gaz lambasının ışığında ders aldığı esnada kelebeklerin lambanın ışığına gelerek ateşte yandıklarını müşahede etmiş, babasından kelebeklerin yanmaması için lambanın etrafına kafes örmesini istemiştir. Babası oğlunun bu isteğini ciddiye almış ve lambaların etrafına kafes örerek kelebeklerin yanmasına engel olmuştur. Eğer, o gün, babası bu isteği önemsemeseydi, küçük Said’in gönlü kelebeklerin yanmasından bir kez kanar, iki kez kanar sonra kabuk bağlar bir daha kanamazdı. Fakat Said Nursî, kelebeklerin ateşte yanmasından elem duyduğu gibi, insanların cehennem ateşinde yanmalarına gönlü razı olmamış ve insanlarla cehennem ateşinin arasına Risâle-i Nur’dan bir set çekmiştir.
Anne ve baba bir insanın en tesirli muallimleridir. Eğer bir evin manevî değerleri yüksek olursa o ortamda yetişen çocuklar dünyadayken cenneti yaşamış olurlar. Said Nursî aile ortamında cenneti bulmuş, bütün ilimlerinin temelini aile hayatında oluşturmuştur. Allah ve Peygamber sevgisini ailesinden öğrenmiştir. Hayatını sünnete göre yaşayarak Peygamberi anlamıştır. Peygamberi anladığı ve anlattığı için büyük bir İslâm âlimi olmuştur. Bu yüzden sadece kendi saadeti için değil, bütün insanlığın saadeti için gayret sarf etmiştir.
Çocukların yetiştirilmesinde ailenin vazifeleri hakkında önemli tesbitlerde bulunduktan sonra Said Nursî’nin gençlik dönemlerine ve kişisel özelliklerine değinen İslâm Yaşar şunları söylemiştir: Said Nursî 20 yaşındayken hayattaki hedeflerini Kur'ân’ı tefsir etmek, 50 talebe yetiştirmek, din ve fen ilimlerinin birlikte okutulduğu bir üniversite açmak olarak belirlemiştir. Bu hedeflerin hepsi küçük farklarla gerçekleşmiştir. Risâle-i Nurla Kur'ân’ın tefsirini yapmış ve yüzlerce talebe yetiştirmiştir. Din ve fen ilimlerinin birlikte okutulduğu bir üniversite açmak için çok çabalamış olmasına rağmen çeşitli sebeplerden dolayı bu hedefi yarım kalmış, fakat Nur dershaneleri bu görevi yerine getirmiştir.
Said Nursî idamla yargılanıp beraat ettiğinde teşekkür etmek yerine, zalimin zulmünü yüzüne haykırıp “Zalimler için yaşasın cehennem!” diyebilecek kadar yüce bir imana sahiptir. Gerektiğinde silâhını alıp cepheye koşar, ama yanına kalem ve kâğıdını almayı da ihmal etmez. Said Nursî savaş esnasında sipere girme gereği duymayacak kadar cesur bir komutan; savaşa ara verildiğinde ise İşaretü’l İcaz’ı yazdırmaya devam edecek kadar büyük bir âlimdir.
Said Nursî hürriyetle imanı birlikte ele almış, Müslümanların hürriyeti imanla birleştirerek yaşamak ve hissetmek zorunda olduklarını belirtmiştir. İnsanlığın ve İslâm âleminin kurtuluş reçetesini Kur’ân ve sünnette aramıştır. Her zaman müsbet hareket etmeyi tavsiye etmiş, iman ve Kur'ân’a kalemle hizmet etmenin önemini vurgulamıştır.
Ayrıca Said Nursî’nin İslâm âleminin saadeti için tesbit ettiği üç nokta vardır. Bunlar; ezanın Arapça’ya çevrilmesi, devlet tarafından Risâle-i Nurların neşredilmesi ve Ayasofya’nın ibadete açılmasıdır. Birinci hedefi gerçekleşmiş Menderes hükümeti ezanı aslına çevirerek milletin manevî değerlerini kabul etmiştir. Risâlelerin devlet eliyle neşredilmesi İslâmiyet’in herkes tarafından doğru bir şekilde öğrenilmesine vesile olacaktı. Çeşitli sebeplerden dolayı Risâleler devlet tarafından basılmamış, fakat Nur Talebelerinin gayretiyle çoğaltılmıştır. Fatih Sultan Mehmet, İstanbul’u fethettiğinde ilk olarak Ayasofya’yı camiye çevirerek İslâmiyet’in gücünü, kuvvetini ve hakimiyetini bütün dünyaya göstermiştir. Ne zaman Ayasofya ibadete açılırsa o zaman İslâmiyet’in fecr-i sadık’ı gerçekleşecek ve İslâm toplumları huzura kavuşacaktır.
Daha sonra İslâm Yaşar, Bediüzzaman’ın İslâm toplumlarının geleceği ve dünya barışı için ortaya koyduğu esasların gerçekleşmesinde hepimizin üzerine düşen bazı görevlerin olduğunu belirtti. Bizlerin İslâm’a ve iman hakikatlerine sarılarak, sünnete uygun bir şekilde yaşamamız gerektiğini; duâlarımızın, manevî baharların birer çekirdeği hükmünde olduğunu unutmayarak insanlığın ve İslâm âleminin saadeti için duâa etmemizin çok büyük öneminin bulunduğunu söyledi.
Konferansın sonuna yaklaşmamıza rağmen bütün dikkatler İslâm Yaşar’daydı. İnsanlar gündüz bahçelerde ve seralarda çalışıp yorulmalarına aldırmadan büyük bir istekle İslâm Yaşar’ın derin ilminden istifade etmeye gelmişlerdi. Kurumuş toprağın yağmurun yağmasıyla canlanıp hayat bulması gibi bu tür faaliyetlere duyulan özlem herkesi İslâm Yaşar’a bağlamıştı. Çok verimli geçen bu konferanstan sonra gönüllerimize bahar mevsimi geldi, ruhlarımıza cemreler düştü ve kalplerimizde filizler yeşerdi. Ellerimizi semaya açtığımızda dilimize yeni bir duâ yerleşti: Ya Rab, Müslümanların ve İslâm topraklarının cennetasa baharları yaşamalarını nasip eyle. Amin.
Son olarak, Bediüzzaman’ı ve onun dâvâsını hayatının yegâne dâvâsı haline getiren, derin araştırmalardan sonra son derece önemli eserler kaleme alarak günümüz insanına ve gelecek nesle ışık tutmuş ve onlara en büyük mirası bırakmış olan İslâm Yaşar’a ve bu konferansların hazırlanmasında emeği geçen herkese sonsuz teşekkürlerimizi sunmayı bir borç biliriz.